رنجی که عشقم به من می دهد بهترین نشان عاشقی او به من است و من عاشقترینم . و من درد و رنج معشوقم را به جان می خرم تا او به آرامش برسد. و چون با اظهار تلخ زبانی فکر می کند انتقام گرفته و یا می گیرد و دلش آرام می شود .
من هم با تمام خستگی از رنج دادنهایش ، کنایه ها و تلخ زبانیهایش او را قد تمام دنیا دوست دارم .
تا جایی که دلم از طلاطم نگرانیهایش به موجهای آرام ساحل دریای طغیان مبدل و ساکت مبدل می شود و سکوت اختیار می کنم که او فکر کند که در کنارش ایستاده ام . و به این فکر کند که هر آنچه او می گوید همان است . واین برایم کافی است و من عشق را سکوت در مقابل طغیان و سرکشی معشوق خود معنی می کنم و به آن دلخوشم. خدایا به عشق مرا فدای معشومقم کن تا عاشق بمیرم و اورا زنده نگهدار تا با عشق من جاودانه بماند. آمین.
منبع :چوموران